Osoby starsze
Osoby o obniżonej
odporności
Osoby z chorobami
współistniejącymi
(np. choroby układu krążenia, cukrzyca, przewlekłe choroby układu oddechowego, nadciśnienie tętnicze, otyłość i nowotwory).
Osoby palące
papierosy
Szacuje się, że osoby palące papierosy są obarczone nawet 14‑krotnie wyższym ryzykiem rozwoju ciężkiej postaci COVID‑19. To dlatego, że wirus SARS‑CoV‑2 atakuje układ oddechowy, a palenie tytoniu uszkadza drogi oddechowe i płuca. Osoby palące mogą się też łatwiej zarazić, co wynika z powtarzalnych ruchów dłoni w kierunku ust.
Kobiety w ciąży
Dostępne dowody naukowe wskazują, że kobiety ciężarne z COVID‑19 (objawowym zakażeniem SARS‑CoV‑2) są w grupie ryzyka ciężkiego przebiegu w porównaniu z rówieśniczkami niebędącymi w ciąży.
Przebycie infekcji wpływa na różne układy narządów w organizmie i powoduje wiele problemów zdrowotnych, w tym:
• układu sercowo-naczyniowego ‒ może dojść do trwałego uszkodzenia mięśnia sercowego, nawet u osób, które doświadczyły jedynie łagodnych objawów COVID‑19; może to zwiększyć ryzyko wystąpienia niewydolności serca lub innych powikłań sercowych; m.in. zapalenie mięśnia sercowego (nawet do 60% pacjentów po przebyciu COVID‑19);
• układu oddechowego ‒ zapalenie płuc związane z COVID‑19 może powodować długotrwałe uszkodzenie tkanki płucnej (pęcherzyków płucnych) i restrykcyjną niewydolność płuc, co może prowadzić do utrzymujących się problemów z oddychaniem;
• nerek ‒ uszkodzenie nerek;
• skóry i włosów ‒ wysypka, wypadanie włosów;
• układ nerwowego ‒ nawet u młodych osób COVID‑19 może powodować udary, drgawki i zespół Guillaina-Barrégo ‒ stan, który powoduje tymczasowy paraliż. COVID‑19 może również zwiększać ryzyko rozwoju choroby Parkinsona i choroby Alzheimera; problemy z węchem i smakiem, problemy ze snem, zaburzenia poznawcze, czyli tzw. mgła mózgowa (np. problemy z koncentracją, problemy z pamięcią);
• incydentów zakrzepowo-zatorowych, takich jak zator tętnicy płucnej, zawał serca, udar;
• zdrowia psychicznego ‒ osoby z ciężkimi objawami COVID‑19 muszą być leczone na szpitalnym oddziale intensywnej terapii; takie doświadczenie może zwiększyć prawdopodobieństwo późniejszego rozwoju zespołu stresu pourazowego, depresji i lęku.
• układu mięśniowo-szkieletowego ‒ bóle mięśni i stawów, zmęczenie.
Długofalowe znaczenie tych efektów nie jest jeszcze znane.