Ile dawek szczepionki potrzeba do nabycia odporności?

Do nabycia pełnej odporności poszczepiennej w przypadku zarówno szczepionki firmy Pfizer, Moderna, jak i Vaxzevria AstraZeneca potrzebne są jednak dwie dawki. W przypadku szczepionki COVID‑19 Vaccine Janssen wystarczy jedna dawka szczepionki. W przypadku szczepionki COVID‑19 Vaccine Moderna drugą dawkę podaje się do 42 dni od pierwszej dawki szczepionki. W przypadku szczepionki Vaxzevria AstraZeneca drugą dawkę podaje się do 84 dni od pierwszej dawki szczepionki. W przypadku COVID‑19 Vaccine Janssen, konieczna jest tylko jedna dawka szczepionki.

Po każdym szczepieniu organizm potrzebuje czasu, aby nabyć odporność poszczepienną. Wymienione wyżej szczepionki przeciwko COVID‑19 mogą zapewnić ochronę dopiero tydzień (Comirnaty) lub przynajmniej dwa (COVID‑19 Vaccine Moderna) lub co najmniej 15 dni (Vaxzevria AstraZeneca) po drugim szczepieniu. Natomiast szczepionka COVID‑19 Vaccine Janssen może nie zapewniać pełnej ochrony przed upływem około 14 dni.

Kiedy pojawia się odporność po zaszczepieniu?

W przypadku preparatu Comirnaty szczepionka może nie zapewniać pełnej ochrony przed upływem co najmniej 7 dni od otrzymania drugiej dawki, w przypadku COVID‑19 Vaccine Moderna co najmniej 14 dni, dla Vaxzevria AstraZeneca co najmniej 15 dni, a COVID‑19 Vaccine Janssen ‒ około 14 dni.

W okresie po upływie 7 dni od przyjęcia drugiej dawki szczepionki, skuteczność Comirnaty określono na 95 proc. Skuteczność była niezależna od wieku, płci, rasy, grupy etnicznej, współwystępowania otyłości i innych chorób towarzyszących. Między pierwszą a drugą dawką skuteczność szczepionki określono na poziomie 52 proc. W przypadku szczepionki COVID‑19 Vaccine Moderna skuteczność w zakresie zapobiegania COVID‑19 w ciągu 14 dni po podaniu drugiej dawki wynosiła 94,1 proc. W przypadku szczepionki Vaxzevria AstraZeneca częściowa ochrona pojawia się po około 3 tygodniach od pierwszego podania szczepionki i utrzymuje się do 12 tygodni. Skuteczność szczepionki w zmniejszeniu częstości występowania choroby oceniono na około 67% dla preparatu COVID‑19 Vaccine Janssen.

Dostępne obecnie szczepionki mogą nie zapewnić ochrony wszystkim zaszczepionym. Okres utrzymywania się ochrony zapewnianej przez szczepionki jest nieznany, ponieważ jest to nadal ustalane  toku prowadzonych badaniach klinicznych.

Czy ozdrowieńcy mogą szczepić się przeciwko COVID‑19?

Szczepionka może być bezpiecznie podana osobom, które przebyły COVID‑19 (według amerykańskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób ‑ CDC).

Ponieważ reinfekcje w ciągu 90 dni po przechorowaniu są rzadkie, szczepienie może być odroczone nawet do tego czasu.

Szczepienie u osób z aktualnie trwającym zakażeniem SARS‑CoV‑2 powinno być odłożone. Można je wykonać co najmniej cztery tygodnie po ustąpieniu objawów lub cztery tygodnie od pierwszego pozytywnego wyniku testu PCR lub antygenowego u osób bez objawów.

Czy jako osoba zaszczepiona mogę "zarażać" inne osoby i przenosić wirusa?

Szczepienie chroni przed zachorowaniem, ale nie wyklucza przeniesienia wirusa i zarażenia nim osób niezaszczepionych. W badaniu klinicznym analizowano wpływ szczepienia na zapobieganie objawowemu COVID‑19, a nie zakażeniu wirusem SARS‑CoV‑2. Osoba zaszczepiona po kontakcie z osobą chorą może zostać zarażona i pomimo że choroba się u niej nie rozwinie, może zarazić inne osoby. Na razie nie wiadomo, czy szczepionki chronią też przed rozprzestrzenianiem się wirusa.

Czy osoby zaszczepione nadal powinny nosić maski?

Eksperci zalecają, aby osoby zaszczepione nadal zakrywały usta i nos (w miejscach publicznych, zgodnie z zaleceniami administracyjnymi), utrzymywały zalecany dystans, unikały zgromadzeń i często myły lub dezynfekowały ręce. Szczepienie chroni przed zachorowaniem, ale nie wyklucza przeniesienia wirusa i zarażenia nim osób niezaszczepionych. Na razie nie wiadomo jak szczepionki wpłyną na zahamowanie rozprzestrzeniania się zakażeń wirusem SARS‑CoV‑2. Należy zatem stosować wszelkie dostępne sposoby ograniczania pandemii. Informacji o zasadach postępowania dla osób zaszczepionych należy szukać w serwisach rządowych.

Kto powinien się zaszczepić przeciwko COVID‑19?

Według Narodowego Programu Szczepień COVID‑19, każda chętna osoba powyżej 16 roku życia, która nie ma przeciwwskazań do szczepienia. Od 17 maja zapisywać się na szczepienie mogą także osoby, które ukończyły 16. rok życia, a od 7 czerwca – dzieci w wieku 12‑15 lat.

Jakie są przeciwwskazania do szczepienia?

Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do szczepienia jest nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, w tym u osób, u których wystąpiła reakcja anafilaktyczna po podaniu pierwszej dawki szczepionki przeciw COVID-19 lub ciężka reakcja alergiczna na substancję czynną lub inny składnik szczepionki. Przed zaszczepieniem należy poinformować lekarza, jeśli kiedykolwiek wystąpiła ciężka reakcja alergiczna na leki, szczepionki lub żywność.

Ze względu na ograniczone dane, podanie szczepionki w następujących grupach zależy od indywidualnej decyzji pacjenta i opinii lekarza:

•  kobiety w ciąży i planujące ciążę ‒ ograniczone dane, dlatego szczepienie można rozważyć jedynie jeśli potencjalne korzyści przewyższają jakiekolwiek ryzyko dla matki i płodu, np. u osób z grupy ryzyka zakażenia wirusem SARS‑CoV‑2 (m.in. personel medyczny czynny zawodowo) lub ciężkiego przebiegu COVID‑19 (m.in.  z otyłością, cukrzycą);

•  kobiety karmiące – nie wiadomo, czy szczepionka przenika do mleka matki. Nie ma potrzeby przerywania lub unikania rozpoczynania karmienia piersią przez kobiety, które otrzymały szczepionkę przeciwko COVID‑19.

Kto powinien się zaszczepić przeciwko COVID‑19?

Według Narodowego Programu Szczepień COVID‑19, każda chętna osoba powyżej 16. roku życia, która nie ma przeciwwskazań do szczepienia.